Sa gitna ng pagta-trabaho ay may naramdaman ako na kung ano... KATAMARAN!!!
Hindi lang basta-basta o ordinaryong lazyness ito... Mejo nakaka-emo rin kasi marami na namang mga imaginary questions ang naiisip ko. I dunno if it's because Christmas is just around the corner or if it is due to emptiness... Huwaw ha... Konti na lang at baka pati ako hndi na sure sa sanity ko...
Anung emptiness ang pinagsasabi ko?
Hindi ko na bet na i-entertain ang tought of emptiness, sadness and negativity. Good... at least I could enjoy more the Nga-nga moment na meron ako ngayon. I will take this time to reminisce some of the most precious people and encounters I had in my lifetime. Let's rank it from so-so to pinaka...
I miss MOTIv...
This is the company I worked with prior to my current. Kakamiz lang ang free lafang sa pantry, ang maya't-mayang pa-meeting ng dati kong Boss na parang end of the world lagi ang level of urgency at ciempre sobrang nakakamiz ang mga tao. My former Team na hindi lang number 1 sa puso ko kundi NUMBER 1 talaga sa stats - literally!
I miss College days...
When I was in college, bet na bet ko nang makatapos para work agad pero isang malaking pagkakamali ang mindset na iyon... Dapat hindi ako nagmadali dahil incomparable ang buhay estudyante... Maliban sa puno ng awra at fresh pa ang katawang lupa, more more ask lang ng money-lyn reynes kanila mother and father. Mas problema nila 'pag short ka. Eh ngayon? Gudlak sa pagkayod at manual labor para hindi tumunganga at maging waley ang drama... Hayst...
I miss the people I loved (romantically)...
HUWAW ha... People I loved talaga? Marami? Noong kasariwaan ko pa, walang duda ang lakas ng aking alindog... You can ask my friends... They can attest to that... Sure ako jan... Hindi ko naman sila literally namimiz... Sexually yes.... Ngayon pa na matumal ang datingan... Mabuti na lamang at nauso ang blogging which I have as my alternative... Yehey...
I miss my long lost friends...
Totoo naman na true friends are hard to find pero it's harder to keep 'em pala. Kaya nga dapat be thankful pag may nag-stay talaga. Okay naman na hindi laging magkita basta intact ang communication pero jofcorz iba pa rin 'yung friends na always physically available... 'Wag ka... mas mahirap din mamiz 'yung taong physically around pero miz mo lang 'yung dating siya... Have you sometimes asked yourself why you're even friends with some of the guys you're always around with? Think about it... I can be wrong (it rarely happens)..
Lastly, I miss the old ME...
Hindi naman sa I am not happy with what I am now pero magkaaminan na... Most people would do things differently given a chance to relive their lives... Pwamiz tama na naman ako dito... Kahit not to really change everything pero for sure may iibahin... It's either magtatanggal ng ilang tauhan or events para mas picture perfect... Personally, I uber miz the old me... Mas na-sustain sana ang weight... Hayyyyy...
Taenang rice yan!!!
Ikaw, what do you miss?
***
Number 1 talaga..I so know, haha. Miss you sir =)
TumugonBurahinMas cute k kaya ngaun :D
TumugonBurahinUre one of the people na di ko makakalimutan.. hmmm.. kaw pa :-) ang lage ko naaalala sau is when you shout "QUIT UP"..buong buo ang boses :-) kaya heads up agad ang mga trainees :-) God bless you always.. I really appreciate you mentoring us during our G9 days.. t'was all good memories with you sir :-) kudos to you and God bless you po always..more power :-)
Burahinsan galing to sa heart mow? awww. i feel the same. relate ako sa mga tatanggalin sa events at ang taenang rice. hihi
TumugonBurahini miss the old me too. ditto sa lahat na sinabi mo sa " ... the old me". Tangenang rice nga talaga!
TumugonBurahin