Ingat Ka Kaibigan

Sa 'sang tasang kape, doon nagsimula,
Hindi naitago ang labis na tuwa,
Kung noo'y wala kahit sa hinuha,
Palagay na loob sa iyo'y nakuha.

Napunta sa kwentuhang walang tulugan,
Nagkakilala sa isang mahabang usapan;
Kasabay ng tagay at masarap na pulutan,
Mga tawa at lungkot kapwa naramdaman.

Pinagsaluhan ang ilang munting gusot,
Tampo sa iba, muntik maging poot;
Mabuti na lamang at hindi masalimuot,
Nadaan sa payo, lahat ay nalimot.

Dumaan ang araw mas nakilalang lubos,
Nabatid ang dating nadaanang unos;
Pinigil ang luhang muntik nang bumuhos,
Tapik sa balikat ang tanging yapos.

Ilan pang samahan ang pinagsaluhan,
Saksi ang iba pang bagong kaibigan;
Sa saya't kulitan tayo'y nagpalitan,
Hindi inakala takdang katapusan.

Maikling samahan man ating pinagdaanan,
Mawala ka man ay palaging nariyan;
Lumayo ka man at mangibang-bayan,
Nandito kami na pwedeng balikan.

Huwag nang malungkot o magdalamhati,
Ilagay sa bagahe ang mga pabaong  ngiti;
Maging buwan o taon man bago umuwi,
Ayos lang basta... may pasalubong muli.

--- o O o ---












Why I Don't English Myself

People in the bloggings was asked me why I always writes in Pilipino Tagalog.

Although I should not explaining to them since this is my own pages to expressed myself, I want to take this times to enumeration of the reasons why I was not comfortable in on at with English language as my medium of communications.

This is will be the first and the Last time to explain so I hope to put an ending to the inquarries. I all ready say that this blog by me is created to expressed myself in emotions for example I am sad or I am happy or I have many opinion in the surroundings. I also wants to share my experiences true written ever since I was a kid in highschool experience, colleges and even after graduation from school. Yes I was a college graduate but I was never thought I could can write and then I heard about on blogging which is trending so I tell myself, why shoud I not try? And there, I tried and was became a blogger.

Before I gotten in the "badwagon" I read first other popular bloggers to took inspiration from. My decisions were was very clearly. No English I told myself. It was very embarassing to do error on grammars so my native language is on the number one top choices to use. So there folks. Since every now and then, I publish my stories, articles, and views in the past using Tagalog language. I was is am very happy and contented of it.

I have now followers who follows me and I was sure they are 100% satisfaction with of my straight Tagalog expression. All of them were not foreigners so their gave me very good comments convinced me to continuesly make my writing not in any other languages but our very own dialect.

I am was proud to use Tagalog very well.

See? I can proof to all of the everyone that I can also write on in English. Cant' you see?

I am versatile, don't I am?

Bye Bye fans!


Kung Iniisip Mo


Kung iniisip mong ikaw ay tanga, 'Wag kang mag-alala. 
Mas marami d'yan in denial pa. At least ikaw, may clue na.

Kung iniisip mong hindi ka maganda, okay lang 'yan!
Labas ka ng bahay at makikita mong mas angat ka.

Kung iniisip mong napakasama ng ugali mo, 'di yan!
'Wag ka lang maging kriminal at manapak ng karapatan ng iba.

Kung iniisip mong wala ka pang nararating sa buhay, gising!
Don't expect things to be different if you keep doing the same.

Kung iniisip mong walang nagmamahal sa'yo, mali ka!
Meron pero hindi mo lang nakikita kasi nga tanga ka.

Kung iniisip mong malas ka dahil mahirap ka, mali ka na naman!
Kung matagal ka ng salat pero nga-nga ka lang, 'yan, malas ka nga.

Kung iniisip mong magpakamatay dahil sa bigat ng problema, 'WAG!
Ikain at itulog mo 'yan. Magdasal nang makita ang kaliwanagan.

Kung iniisip mong sobrang galing mo at daig mo ang lahat, Ows?
Hinay-hinay at may tinatawag na 'humility'. Ikaw na ang perfect.

Kung iniisip mong hindi mo kaya at takot ka, baka nga.
You'll never know unless you try. Playing safe?

Kung iniisip mong mahina at bobo ka, maling-mali ka talaga.
Ang tunay na mangmang, hindi maiisip ang mga iniisip mo.



Picture This

Upang maibsan ang sabaw moment at makaraos ng isang post, pinilit kong maging isang keen observer ngayong araw na ito. Pinagmasdan ang ilang mga personalidad sa aking paligid. 

Heto sila...


Sa Yosihan

May babaeng mid 30s ang naka-floral dress hanggang tuhod na angat ang tingkad ng kulay asul. Pinatungan ito ng suot niyang pink na bolero. Suot niya sa paa ang 5-inch shining gold stiletto shoes with matching black fishnet stockings. 

Assessment: Walang pakialaman at basagan ng trip sa ubod ng taas na confidence level na dala ni ate. Damang-dama niya ang gandang hindi man kita sa salamin, keri pa rin. Hindi niya kinaganda ang suot niya subalit mukha naman siyang mapagkakatiwalaan at hindi gagawa ng masama. Mukha siyang mabait.

Sa Elevator
Isang babaeng kaputian ngunit hindi katangkaran at may labis na katabaang higit pa kay Ate Shawie ang naka-brown leather jacket na may fur ang collar. Pagpasok ng elevator, hinubad niya ang jacket at nasilayan ang kanyang tube na orange and white ang horizontal stripes. Naka-mini skirt siyang kulay itim pairing it with knee- high black boots.

Assessment: Batid ko ang ibig niyang iparating na maaring maging rakista si Jollibee. Maliban dito, ramdam kong nakakaluwag-luwag siya sa buhay dahil mukhang mamahalin ang kanyang mga gamit na hindi basta-basta mabibili kung saan-saan dahil sa 'di pangkarinawang laki. Masipag at masinop siyang empleyado.

Sa Abangan ng FX
Isang ubod ng payat na lalakeng may lagpas balikat na buhok ang naka-violet na fitted longsleeves with black vest on top habang naka-metal wash pants na hanggang ankle with matching black bulldog shoes. Sockless si kuya. 

Assessment: Hindi man siya masyadong updated sa latest fashion trend, mukha naman siyang mabuting tao at sobrang gaan ng awra ng kanyang mukha. Isa siyang cool na repapips.

Hindi ako mapanlait na tao pero naghuhumiyaw ang porma ng mga taong nakasalamuha ko ngayong araw. Anong mayroon sa araw na ito?

Maituturing ba akong mapanghusgang tao dahil pinintasan ko ang kanilang mga hitsura?

Masama bang maging mapagmasid kahit na hindi ko namang tahasang sinabi sa kanila ang aking opinyon?

Should I feel guilty? 

Sino ang tunay na adik? Sila ba o Ako?

Father & Son Story: Long Distance Call

Maayos niyang itinupi ang aking uniporme at inilagay sa aking mumunting sisidlan. Noong araw na iyon ay maaga ang aking pasok sa restawrang aking pinapasukan bilang waiter. Kung kinailangan kong magising ng maaga, mas minabuti niyang mas agahan ang pagbangon upang ihanda ang aking almusal, gamit pampaligo at pati mga isusuot. 

Hindi niya pangkaraniwang ginagawa ang mga bagay na iyon kung kaya't ako ay nakadama ng munting pagkagulat. 

Bago ako tuluyang mamaalam, tinungo ko siya sa kanyang kinauupuan habang nagbabasa ng dyaryo upang iabot ang dalawangdaang pisong bahagi ng aking unang sweldo. Sa una'y pagtataka ngunit agad itong nasundan ng pabulong na pasasalamat mula sa kanya. Agad kong napansin ang mga nangilid na luha sa kanyang mga mata ngunit pinilit kong daglian na lamang lumayo't nilisan ang aming bahay upang pumasok sa trabaho. Inisip kong hindi maganda ang mala-teleseryeng eksena bilang pambungad sa araw.

"Mag-ingat ka..." kanyang habilin habang binabaybay ko ang maputik na labas ng aming bakuran bunga ng katitila pa lamang na malakas na ulan. 

WAKAS

Tunay na maikli, payak at walang special ingredients ang inilahad na kwento ngunit isa sa pinaka-memorable moments ko sa aking ama. 

Habang nagtitimpla ng kape kaninang umaga, na-miss ko siya. Hanggang ngayon habang sinusulat ko 'to, actually. Magkalayo na kasi kami ng tirahan ngayon at medyo matagal na rin nang huli ko siyang bisitahin. Busy kasi sa work.

Pareho kaming mahilig sa kape. Siya black coffee at ako naman with sugar and cream. Kung magkasama kami ngayon, panigurado mag-aagawan kaming dalawa ng dyaryo habang humihigop ng tig-isang tasa ng kape. Mahilig din kasi siya sa mga balita lalo na 'pag tungkol sa pulitika. Ang sarap nga makipagbalitaktakan sa kanya kahit lagi namang salungat ang aming mga political views. Hiindi ko alam kung sadyang laging kontra ang aming mga pananaw sa pulitika o baka gusto lang niyang makipaghamunan sa talas ng isip.

Maliban pa  rito, marami pa kaming pinagkakasunduang mga hilig. Kung may score board nga lang sa pagitan namin ng kapatid ko, mas mananalo ako kung larangan ng similarities kay Papa.

Sa pagkain, pareho kami ng mga paborito gaya ng siopao, lechon manok, hamburger at ginisang monggo. Pareho rin naming gusto ang pagpapalamig ng kanin bago kumain at dapat ice cold ang water.

Sa sense of humor, pareho kaming bangkero at magkasinlakas ang boses namin. Lagi kaming napagkakamalang magkaaway o may kaaway kahit na normal o simpleng kwentuhan lang.

Hindi gaya ng kapatid ko, pareho kami ni Papa na malihim pagdating sa prolema. Mas gusto naming sinasarili lang para hindi na mabigatan ang iba. 

People person din kaming dalawa. 'Pag nagsisimba tuwing Linggo, paramihan kami ng masasalubong na kakilala at kabatian. Walang manalo sa'min!

Sa mga palabas sa telebisyon, swak na swak ang pagkahumaling namin pareho sa documentaries o any tv program na related sa news and current affairs.

Sa kanya ko rin namana ang talas ng memorya. Pareho kaming mahilig magbasa ng libro.

Namana ko rin sa kanya ang madalas na pangangati ng paa o pagiging lakwatsero. Pati allergy sa nuts, hindi nakawala at naipasa rin niya sa'kin. Height, shoe size, mannerism at pagsasalita, it's a tie kami. Sa kanya rin galing ang Edward na second name ko kasi Eduardo pangalan niya.

Nakakatuwa at sobrang marami kaming pagkakapareho.
Kaya nga madalas sabihin ng mga kamag-anak at mga kapitbahay namin sa tuwing nakikita nila 'ko, I always remind them of my father daw. 

Nakaka-flatter... Nakaka-proud kasi childhood dream ko na maging tulad niya...

Sayang lang kasi wala na siya...

Ngayon ang kanyang 7th Death Anniversary. 

Sana pwede ang Long Distance Call to heaven...

I love you, Pa! Miss you!

FlipTop Battle: Erap Vs. Gloria



Sa isang tumpukan ng mga usisero't usisera ay matutunghayan ang isang tunggalian sa pagitan ng dalawang dating Pangulo.

Anygma: Pssssssst! Tumahimik! Sa kaliwa, Presidenteng napatalsik, mag-ingay para kay Erap! Magpakilala!

(hiyawan ng madla)
Erap: 
Ako si Joseph Ejercito Estrada,
Kilalang Hari ng masa;
Isang simpatiko at Adonis,
Ikaw Gloria sa'kin ay panis!

Posisyon ko, ninakaw mo,
Kumpare ko, tinalo mo!
Sa labang 'to, wala kang binatbat,
Tulad ng height mong 'di sapat!

(applause)
Anygma: Sa Kanan, mag-ingay para kay Former President GMA! Magpakilala!

(applause ulit)
GMA: 
Gloria Arroyo ang aking pangalan,
Dangal ng sangkababaihan;
May maayos na buhay at edukasyon,
'Di tulad ni Erap na sugal ang bokasyon.

Wala kang utak puro lang talak,
Tumahimik ka kung ayaw ng sapak;
Maliit man ako ngunit matinik din,
Walang kumayang ako'y patalsikin.

(palakpakan ng audience)
Anygma: Round 1. Isang minuto, bawat panig. Erap, simulan!

Erap: 
'Wag mong ipagmalaki, iyong edukasyon,
Hindi mo naman nagamit, tiyak 'yon!
Puro ka kurakot, mandaraya ng eleksyon.
Hindi mo deserve, iyong posisyon!

Istilo ko pa ang ginaya mo,
Nang mademanda, pa-ospital kuno;
Tingnan mo ngayon, iyong sinapit,
Sa lahat ng gusot ikaw ay sabit!

Umamin ka na kasi, abnormal ka!
Magnanakaw ka! Mandaraya pa!
Pagdusahan mo doon sa kulungan.
Para kwits at walang lamangan!

Pinakulong mo ko't pinalaya rin,
Makakarma ka! Ika'y sinungaling!
'Wag kang magmalinis at mangsisi,
Mukha kang tanga sa "Hello Garci"!

(tilian ng mga tao)
Anygma: Time! GMA, isang minuto, your turn!

GMA: 
Hoy! Erap! 'Wag kang hangal!
Alam ng mga taong wala kang Dangal!
Sikat ka lang kaya ka nanalo,
Pero ang utak, wala ka nito!

Sa'yong sinasabi ikaw ay mag-ingat!
Ikaw ang unang naging Corrupt!
Ginaya lang kita pero bopol ka!
Sa game na ito, ikaw ang tanga!

Mga trabaho mo ay walang linis,
Mga ebidensiya 'di mo winalis.
Sa ex-BFF mong si Gov. Chavit,
Nang s'ya kumanta, ikaw ay dawit.

Inggit ka lang sa term kong siyam na taon,
Ikaw, wala pang tatlo nang paalisin at itapon!
Makulong man ako't kahit saan nandoon,
OK lang may limpak namang ipon. Belat!

Round 2???

Itutuloy...


Pag-ibig na PG-13 sa 2-14


Mula sa Nagpupumilit na Makatang Hindi In-Love Ngayong Balentayms


Hawak-kamay ninyong salubungin,
Ang araw na ito'y inyong angkinin;
Sa himig ng awit nawa ay punuin,
Ligayang wagas sa puso'y kam'tin.

Daigin ang pasko sa kasiyahan,
Sorpresang regalo ay magpalitan;
Higpit ng yakap na laging asam,
Makamit sana at maramdaman.

Simulan sa kalabit at konting hipuan,
Hanapin ang kiliti kahit saan man;
Ipalaganap ang ngiti at halinghingan,
Matamis na halik iyong abangan.

Ibigay ang lahat pati ang puri,
Basta't sarap ang tanging sukli;
Huwag matakot o magkunwari,
Daanin na lang sa lakas ng tili.

Kung may mabuo, 'wag takbuhan,
Hindi sagot ang magtaguan;
Desisyong ginawa ng 'di pilitan,
Harapin ang bunga ng kapusukan.

Saksi ang mundo kayo'y magsumpaan,
Hanggang sa huli, walang iwanan;
Hirap at sakit inyong pagsaluhan,
Sa mga pagsubok, walang sukuan.

Bagong lakbayin ay muling simulan,
Aral ng kahapon ay panghawakan;
Hindi madali ang mahabang laban,
Gabay sa Taas ang gawing sandalan.