When Iskwater Meets Cutie ng Kalawakan

Feeling lucky ako to have another chance na makipag-chikahan sa isa na namang blogger. This time, isa rin siyang gaya kong baguhan sa world of blogging.

Pasilip muna...

Agaw-pansin ang kanyang sipag sa pagbibigay ng mga komento at reaksyon sa halos lahat ng blogs na kapwa namin sinusubaybayan. Lutang na lutang din ang kanyang ingay sa lahat ng social networking sites na salungat sa kanyang uber silent ala dead child image once ma-meet and greet siya in person.

Tulad ng inyong lingkod, bahagi rin siya ng PBO(Pinoy Bloggers Outreach) na magdaraos ng Bazaar For A Cause this February 14 kaya sa mga may butihing puso, mangyari po lamang na kayo ay magmadali at mag-donate na ng inyong mga preloved items dahil ang proceeds nito ay para sa next outreach project on March. Muli tayong magbibigay ngiti sa mga batang salat sa kalinga ng mga tunay na magulang. See? Busilak ang adhikain.

Let's All Support

Blog Site: http://pinoybloggersoutreach.blogspot.com/

FB Fan Page: http://www.facebook.com/PinoyBloggersOutreach

Twitter Account: @iHeartPBO

WHATTARYOUW8NG4?!? Support na! Please contact us through cepsdee@me.com for more questions. Ngayon na! Pleeeaaaassseeee... 

You may also contact the same e-mail address to get the PBO's badge which you may add on your page.

=== o 0 o ===

Going back sa ating main topic for today, sana tulad ko, ma-in-love din kayo sa husay, talento, kindness, hotness, yummyness at 'single-ness' ng isa sa mga bloggers na walang taglay na asim at tunay na kay tamis lang talaga. 'Yun na! No further introduction needed.

(Drum roll) 

Ipinakikilala... 

The man behind 'To Infinity and Beyond! Pangkalawakan!'...

Age: 21

Sex:  Male

Location: Calamba, Laguna

Civil Status: Single 

FB E-mail Address: pao.kun.1@facebook.com

Twitter Account: twitter.com/jppaopaul

The kwentuhan mode is on...

Kumustakanaman?  

Sa ngayon masasabi kong nasa maayos naman akong kalagayan. Pero tamad pa rin. Ewan ko ba, nag-aalala nga ako sa kinabukasan ko e. Pero alam kong di ako papabayaan ni God. 

Ano ang una mong reaksyon when you were offered to be interviewed? 

Kinabahan. Inaalala ko kasi ang blog mo. Baka langawin! Hahaha!

Why Pao Kun?

Pao tawag sa'kin ng mga malalapit kong kaibigan. "-Kun" naman ay isang honorific sa Japanese. Mahilig kasi ako sa anime. Feeling anime din ako e. ( -kun is used at the end of boys' names to express familiarity or endearment.)

What’s with the blog name, “Infinity and Beyond! Pangkalawakan!”?

Nag-iisip talaga ako ng blog name na under sa category na “anything under the sun”, e the day before ko gawin ang blog ko, napanood ko ang Toy Story 3 (for the nth time), “to infinity and beyond” yung paborito kong line ni Buzz, naisip kong pasok s'ya sa random na category. So ayun! Dinagdagan ko lang ng “pangkalawakan” para malaman ng mga readers ko (na hindi ko sure kung meron man dati) na tagalog and wacky ang entries ko. 

When did you start blogging? 

November 16, 2012 dito sa blogger/blogspot. Dati meron din akong entries sa friendster blog. Pero blogging ba yun? Hindi ko alam kung matatawag kong blogger ang sarili ko noong mga panahong 'yun.

Sino o ano ang nag-inspire sa’yo to do blogging?

Wala, natripan ko lang. Parang ang cool kasi 'pag nakikita ko sa mga movies. Inggitero kasi ako. Noong mga araw na 'yan e tambay lang ako sa bahay kaya free na free ako mag-blog.

Ano ang iyong most favorite post so far? Why?

“Shooting Star” & “Time’s Up”. Mahilig kasi ako sa sad stories. Besides, these are based from my own stories. Mejo may dagdag nalang pagdating sa “Time’s Up”.

What are the challenges bilang isang bagitong blogger?

Madami. Parang may stages nga ang challenges e. 
Readers – hindi natin alam kung may readers ba tayo. Maguumpisa tayo sa dalawa hanggang tatlo lang. Kaya parang nakakatamad mag-blog. Pero kailangan ipagpatuloy lang natin, 'wag tayong susuko. 
Followers – Kapag may readers na tayo, followers naman ang hahanapin natin at syempre, sino pa ba ang unang mag f-follow satin kundi ang sarili natin (o ako lang talaga ang ganyan?). Sa una, mag mamaasim pa tayo mag-follow ng iba, iniisip  kasi nating mas magaling naman tayo kaysa kanila, dapat sila ang unang mag-follow sa’tin. Pero kung hahayaan natin ang ganyang mindset, wala tayong mararating sa mundo ng blogging. “Learn how to walk before you run.” “Even a king bows down in adoration to the Lord”.

Habang tumatagal ang blog natin, tumataas din ang ating demands. Nandyan 'yung maghahanap at mag-e-expect tayo ng comments. Pero dapat tandaan natin na 'yung iba ay 'comment-kuno' lang, o 'may masabi lang' and at the end of the day, malalaman nating hindi lamang sa dami ng comments at followers masusukat ang tagumpay ng isang blog. Basta ang mahalaga, mag-enjoy ang sinumang mambabasa natin at maipahatid natin sa kanila ang nais nating maipahiwatig. Another challenge to overcome ay 'yung inferiority feeling dahil hindi natin maiwasang i-compare ang blog natin sa ibang mga magagaling at mahuhusay na bloggers. 

What direction ang nais mong patunguhan bilang blogger?Niche ba.

Hmm. None in particular.  Actually, hindi ko alam kung may position or title ba ang pagiging blogger. Pero gusto ko talagang maging informative blogger who can inspire others through words. Although, I am happy the way I am now as a blogger, looking forward to strive more and become better.

Who are your Top 3 favorite bloggers? Why?

1. Glent0tt of Wickedmouth. Hanga ako sa paraan ng pagkakasulat ni Glentot of Wickedmouth. 'Yung mga entries nya ang tipong hindi liable to suffer from skip reading, masustansya, malaman at napakalinaw ng pagkakaayos.

2. Moises of Bagotilyo. Matalino sya, may sense, napakalawak ng imahinasyon. Ang galing n'ya magsulat at sa kabila ng napakadaming positive feedback sa kanya, nakatapak pa rin ang mga paa sa lupa.

3. Mr. Overthinker Palaboy ng …afterthoughts. Ang isa sa pinakapaborito kong malayang blogista. Very sensible or rational 'yung mga entries nya. Matututo ka talaga sa mga experiences n'ya sa buhay.

Ano ang iyong pinaka-unforgetable experience as a blogger?

When for once in my life I have found myself exists for a cause. Ang mapabilang at maging parte sa kauna-unahang event ng Pinoy Bloggers Outreach. Hindi ko akalain na darating 'yung time na makakatulong at makapagpasaya ako ng mga bata, it all started from blogging. 

Kung may babaguhin ka sa iyong blog, ano o anu-ano?

Sa contents wala pa naman.  Sa layout naman, hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong baguhin.  Sa tingin nyo? Parang ang sikip kasi. 

Ano ang iyong mga preparations prior to publishing an entry?

Since random ang blog ko, emotion and mood lang ang kailangang i-prepare sa pagsusulat. Although as much as possible, iniiwasan kong same genre  ang magkasunod na entries. Kung malungkot yung una, dapat masaya naman sa pangalawa. Iniiwasan ko din ang sunod sunod na self-centered entries.

For you, paano mo masasabing ang isang post ay worth reading?

Bilang isang writer:  Kapag may mga good feedback na ramdam mong totoo.

Bilang isang reader: Ang focus ng average na tao ay 3-5 minutes lang, kaya kailangang makuha  agad ang attention ng mga reader.  Worth reading ang post kapag hindi ito nakakabagot basahin at may impormasyong maaring i-apply sa buhay. Para sa akin, worth reading ang lahat ng inspiring stories gaano man ito kahaba o kaikli.

Ikaw ba ay nag-skip read na? ‘Yung totoo.

Oo naman. Pero hindi ako nag co-comment (comments na kunwari binasa ko) sa mga entries na nag-skip read ako. Pero 'pag hindi ako nag comment ay hindi ibig sabihin nag-skip read ako ha? Defensive.

Anung comment and hindi mo malilimutan?

Madami. Mga comments na alam kong nakatulong para sa improvement ko bilang isang blogger. 

Sino ang pinaka-favorite mong commentator?

Wala namang “pinaka” but I’m delighted everytime Ate Joy, JonDmur and Daddy Jay leave comments in my entries. Same goes with Mr. Overthinker Palaboy at syempre si Mr. Tripster na t-tumbling talaga ang blog na pinag-commentan n'ya. It would be even greater if the other two of my favorite bloggers (...paging Glent0t and Bagotilyo!) will visit my blog, though I do not expect such.

What do you hate most about blogging?

Kapag wala akong maisip na entry. Kapag sabaw. Worse kapag may naisip na akong entry pero hindi ko maipahayag ng maayos. Sa draft ang punta n'yan.

Gaano mo katagal nakikita ang iyong sarili sa mundo ng blogging?

To Infinity and Beyond! Hindi, as long as may mga readers ako at naniniwala sa kakayahan ko, hindi ako mawawala sa blogging.

What will make you quit blogging?

Hindi ko pa alam e. Siguro pag dumating 'yung time na hindi ko na na-ba-balance ang time between real world at blog world, and if I were to choose which one to give up, I’d definitely leave blogging.

How do you want to be remembered as a blogger?

A contributor. An artist of my own field.

Mensahe sa'yong mga mambabasa at sa mga prospective readers na rin.

Maraming salamat sa inyo mga readers, skip readers and picture viewers! Maraming salamat sa mga komentong iniiwan n'yo na mas nagpapalakas ng loob ko para magkaroon pa ng susunod na mga entries. Maraming salamat! Gusto ko ring malaman n'yo na tumatanggap din ako ng mga negative reactions sa mga entries ko, kung may nakikita kayong mali o sa tingin n'yo ay hindi maganda. Baguhan pa rin ako hanggang ngayon at alam kong mas marami akong matutunan mula sa inyo.  Salamat! :)

Ano ang iyong sariling definition ng Iskwater?

Iskwater. Technically, sila yung mga nakatira sa mga lugar na hindi dapat tinitirhan ng mga sibilyan.  Sanely, sila 'yung mga taong hindi tumitigil sa pagsabay sa agos ng buhay at hindi sumusuko sa kabila ng kagipitan at kawalan ng kasaganaan sa buhay. Colloquially, bansag sa mga ugali ng taong (kahit nakakaangat sa buhay) hindi marunong rumespeto, walang modo at delicadeza. 

Iskwater ka ba? Bakit? Why not?

Hindi. Ipinagpapasalamat ko 'yan sa mga magulang ko na nagbigay ng maganda at maayos na buhay sa'kin at sa aking mga kapatid, napalaki naman nila kami ng maayos.  Salamat din kay Lord sa lahat ng blessings. S'ya ang provider namin. :) 

Fast Talk… Quicky Lang... Last na! (pick 1 at walangpaliwanag...'wag makulit!)

Kapamilya o Kapuso? Kapamilya

Jollibee o McDo? McDo

Boxers or Brief? Boxers

Lights On o Lights Off? Lights on

Nora o Vilma? Vilma

Kiray or Mahal? Kiray

Hinaharap o Behind? Hinaharap

Magandang Tanga o Matalinong Ugly? Magandang hindi matalino

Younger or Older? Younger

Payat o Mataba? Payat

Smoke or Drink? Drink

Sex w/o Kiss or Kiss w/o Sex? (Ayaw Sagutin. Pa-wholesome)

Mabilisan or Take your Time? Take your Time

To Eat or To Be Eaten? To eat

Madam Auring o AlingDionisia? Aling Dionisia

Maikli o Mahaba? Mahaba

                                        === o 0 o ===

I would say na naging smooth naman ang usapan. Medyo nahirapan lang ako sa convincing process dahil he thinks that he doesn't deserve this one-on-one interview session since may gatas pa siya sa labi in terms of blogging. After this, walang dudang may puwang si kaibigang Pao Kun sa blogsphere. Hindi uma-attitude at tunay na good natured person. Bakit ko nasabi? I should know. Malalim na kasi ang foundation ng aming ugnayan. Sana nga ay mas lumalim pa as in DEEPER... Ganyan! Mahal ko na nga siya at sa tingin ko we're soulmates. Sana ma-Dawn Zulueta niya ako! BOOM! Cannot be...

On a more serious note, may sense naman ang mga tinuran ni Kapatid na Pao Kun at kahanga-hanga ang bawat kaisipang kanyang naibahagi hindi lamang sa aking mga pahina kung 'di pati na rin sa kanyang sariling tambayan. May lalim... May laman... May damdaming pinanghuhugutan...

Kung nais siyang makilala ng buong-buo, bisitahin at subaybayan ang blogerong may sustansya ang pagkatao.. Mula ulo hanggang paa. Loob at labas.

Let's all visit Pao Kun's blogsite by clicking this link:

>>>>>To infinity and beyond! Pangkalawakan!<<<<<

"How much funnier life can get. It is very playful. If everything is given, life will have no thrills. Giving you no blast. Boring. You cannot always get what you want.  Be thankful for what you have." - Pao Kun