Hallmark Moments of Joza Aguillera

Tunay kang mapalad na nilalang kung napapalibutan ka ng mga personalidad na effortless ang humor sa katawan. Sila 'yung may mga matatabang brain cells na uber witty at never na dull ang moments sa piling nila.

I am lucky to have several friends na tunay na may mga sapak sa ulo at nag-uumapaw ang kakengkoyan. 

Tulad ng isang matalik na kaibigan, clueless siya sa angking talento sa storytelling category. Napakahusay niyang magpangiti at magpatawa sa kanyang mga random status updates sa FezVook na tinawag niyang 'Hallmark Moments'. 

Pwamiz, lahat ng mga ito ay box office hits at pugad ng mga Likes at Comments.

Wala mang pahintulot sa kanya, nais kong ibahagi ang ilan bilang ebidensya sa kanyang kakayanang pwede ring ituring na kabaliwan.

Ipinakikilala...

Joza Aguillera

Ang mga sumusunod ay ilan sa kanyang mga random posts based on her real life experiences:

Gangster

January 09, 2013

Dahil sa seryoso ako sa pag-iipon this year, isa sa napagtritripan ko ngayun eh ang pag-iipon ng 10-peso coins. Ilalagay ko sa alkansya katulad ng ginagawa ng kapatid ko. Kaya nag-iinit ang mata ko sa mga 10-peso coins lately. Eh nakita ko ang wallet ng Tatay ko, binulatlat ko. At sakto, may isang 10-peso coin dun kaya hiningi ko kay Papa.

JOZA : Papa, akin nalang tong sampu mo ha?

PAPA : Hoy! Hoy! Hoy! Wag mo kunin yan. Wala na ko pera.

JOZA : Damot mo. Nakita ko andami mo pera dun eh. Para sampu lang 'to eh. Basta, akin na 'to.

PAPA : Ay nako! Akin yan! Ibigay mo nga saken yan!

JOZA: Ayoko nga. Akin na 'to! (Sabay hulug nung coin sa garapon ko)

PAPA : (Nagmomochong. May dabog pa!) Buwisit ka talaga! GANGSTER! . . Celia! Celia! Si Joza nga! Nang-GA-GANGSTER! Kinuha yung SINGKWENTA ko!

WOW! Sampu lang naging singkwenta? Tubung-lugaw lang ha. Sinu kaya GANGSTER ngayun? Hahahaha!

***

Model Student

December 29, 2012

Eto mainit-init pa! Pag-labas ko ng kwarto ko, nakita ko ang MAMA ko, tutuk na tutok sa mga resibo ng mga pinamili para sa maliit nameng tindahan. May hawak siyang ballpen at notebook! Nag-ma-manual compute ata ang kabuuang nagastos. Nang walang anu-ano eh biglang sumigaw: 

MAMA : May gas (as in, gas talaga sabi nya)! Ang sakit na utak ko! 

AKO : Baket ba?

MAMA : Ang hirap ng Mathematics eh!

AKO : Wow eh! Ina-add mo lang naman yung mga total nyang mga resibo wah? Iilan lang yan eh!

MAMA : Eh MODEL STUDENT kaya ako nung elementary!

AKO : O kaya nga! Edi chicken lang dapat sayo yan!

MAMA : Hello! Model Student nga lang ako nun! Yung PINAKA-NEAT at PINAKA-MAGANDA MAG-DALA NANG DAMIT!

AHAHAHA! Wow talaga eh! Model Student pala eh! Sakit sa bangs! Sa inyo na nga lang magulang ko. Hahaha!

Nayari nanaman ako ng Nanay ko nitong luma nyang punchline. Ilang beses nako nadali nyan. Hindi na ko natuto! Hindi kase ko Model Student! Hanobayan! Hahaha.

***

Afghanistan

December 16, 2012

Habang nanunuod kame ni Mama ng Eat Bulaga. Sa parteng Juan For All, sumasayaw si RYZZA ng CHA-CHA! Natawa ko sa itsura nung bata.

JOZA: Hahaha. Pauso talaga 'tong batang 'to! Hahaha.

MAMA: Ay oo naman. Yan nga kasabayan ng AFGHANISTAN eh.

JOZA: Huh? Anong AFGHANISTAN?

MAMA: Yung sinasayaw nyo ni Alvin lagi (pinsan kong 2years old).

JOZA: Ano yun?

MAMA: Yun ngang kinakanta mo tapus tumatalon lang si Alvin.

JOZA: Aaahh! GANGNAM STYLE!

MAMA: Yon! AFGHANI STYLE!

Ahahahay! Juicemio! Laugh Trip nanaman ako! Ang layo ng narating Korea to Afghanistan. Kakalurky!

***

Che-Che

December 14, 2012

Sa Bus Terminal ng Five Star sa Cubao. Inabutan ako ng tawag ng pantog. Pasok ako sa public CR. Wow! Box office. Habadabadoo ang Pilar Pilapil. Medyo badtrip nako at napakatagal nung nasa loob ng cubicle na pinipilahan ko. Nang walang anu-ano, may isang matandang lalake, around late 70s to early 80s ang edad ang bumungad sa may pinto. Pinigil ng maintenance officer ng CR sa kadahilanang pambabae yung pinapasok nya.

Maintenance: Ay Lolo, pambabae po ito. Dun po kayo sa kabila.

Lolo: Hinahanap ko lang apo ko! (Biglang sumigaw) Che-che! Che-che! Nandyan ka pa ba? San ka na? Che-che!

Totoo naman at nasa loob nga pala ang apo ni Lolo, si Che-che na kuntodo porma na parang regular na jejemon teen. Katulad ko, nakapila din.

CHE-CHE: (sa napakataray na tono) Nandito ko! Kitang ang haba ng pila eh! Maghintay nga kayo! Dun ka nga sa labas, 'Lo! (sabay ismid)

LOLO: Putragis, kanina ka pa dyan! Hindi ka pa rin ba NAKAKATAE? Ang tagal naman TAEHAN nyan! Dyaske naman! (sabay walk-out)

Laugh Trip tuloy ako! Hahaha! Binistong TATAE yung apo! Si Che-che kase eh, tinarayan si Lolo! Napala mo tuloy! Hahaha!

***

Capital 'T-H' Sound

October 24, 2012

Kabuskang nakakatawa tong kasakay ko sa van! 

Nung nag-abot ng bayad na buong 1K bill, sabi:

"Manong, isa lang yang Won-THaw-Sind huh!"

Pronouncing it with a thick Americant accent and giving exaggerated emphasis on the "TH" of THOUSAND. 

Katawa! Alam na alam kase tuloy na taga-call center! 

Kabuska kase pioneer akong maituturing ng industriyang to, pero not a single moment na nag-inarte ako sa pag-i-enunciate ng mga salita pag-wala ako sa loob ng opisina. Lalo pag ndi naman taga-call center mga kasama ko. Ang jologs kase ng dating eh! Unless, of course, mukang natural sayo ang pag-i-english. Pero pag-effort na effort, nakakasakit ng ulo!

Banat tuloy nung driver nung suklian sya:

"eto yung CHANGE nung WEN-TEW-SEND"!

Pigil na bungisngis tuloy kameng mga sakay! Hahaha.

*** 

Matabang Babae

February 24, 2011

May nagmiscall sa akin kanina na unregistered number, tinext ko:

JOY: Sino to?

TEXTTER: Sino ka rin?

J : Si Joza to.

T : Ung matabang babae?

J : Oo, ako nga! Bubugbugin kita kung sino ka man. Sino ka nga?

T : Ako lang naman ang rason bakit nabubuhay ka sa mundo!

Pakshet, Tatay ko pala yun. Hahaha.

***

Patikim lamang ang mga ito at marami pa siyang mga nakatutuwang obra. 

I have been encouraging her to make her own blog ngunit wala siyang tiwala sa sarili at hindi raw niya kaya. Nakakalungkot... Hindi ko naman siya kayang tutukan ng baril at piliting sumulat...

Kung alam lang niya na sobrang most awaited ko ang kanyang mga Hallmark Moments...

Sana sa mga tugon na makukuha ng post na ito ay magbago ang ihip ng hangin at tuluyan niyang pasukin ang blogsphere.

Ngayon pang may scarcity ng totoo at may sustansyang manunulat...

Do you agree?