Sa ikapitomput siyam na ulit ay napagtanto kong hindi madali ang lahat...
Noong una'y inisip kong kakayanin ko ang mga pagsubok. Nang lumaon ay mas tumibay pa ang dibdib dahil marami rin ang nagtagumpay. Nalampasan nila ang ilang bahaging hindi naging madali. Tulad nila, natamo ko rin ang ilang kabiguan at kinailangang kumapit sa iba upang madugtungan ang buhay. Ginusto ko man ang sumuko sa laban, mas nanaig ang pagnanais na gaya ng ilan ay maabot ang matamis na wakas na inaasam.
Hanggang kailan matatapos ang iba't ibang misyon sa bawat kabanatang aking pagdadaanan? Nais ng maghimutok ng aking sentido sa tuwing mapagtatantong may hangganan o may limitasyon ang maaaring mga tamang galaw. Mapait ang malamang huli na ang lahat ngunit salamat dahil patuloy naman ang buhay.
Tila bahaghari ang samu't saring kulay na animo'y mga palamuti ngunit sa likod nito ay malaking balatkayo. Mas hahanap-hanapin ang pare-parehong tingkad na ihahanay ng aking mga kamay upang mas matiyak ang tuluyang pag-agos. Ito ang susing magtutulak na tahakin ang kasunod na pahina ng paglalakbay. Muling pagsalubong sa panibago at mas mahirap na pagsubok. Walang katapusan.
Sa kasalukuyan, gagapiin ang pagnanais na sumuko. Hindi bibitiw ngunit magpapahinga. Nawa'y matamo ang kaliwanagan. Tanging hiling ay ang walang sawang tulong mula sa mga kaanak at kaibigang pinagkakautangan ng buhay. Sa sirkulong ito, ako rin ay tuluyang mag-aabot ng mapagkalingang tugon sa mga pakiusap. Kahit tiket man sa byaheng inyong pupuntahan, asahang ako'y walang sawang magbibigay.
Just make sure to send your request, okay?
Grabe! Ang hirap ng Level 79 ng Candy Crush!
Send me Lives!!!